ULUSAL “KARABABA” DAĞCILIK ŞENLİĞİMİZ

Etkinlik Anıları

KARABABA

 

İbn-i El Arabi: Varlığın kökeni harekettir, hareketsizlik varlığın içinde yer almaz. Çünkü varlık hareketsiz olamaz, olursa hiçliğe döner. İşte bu nedenle dünyada yolculuk hiç bitmez, demiş. PAKDOS’un, 1999 yılında başlayan yolculuğu; bu hafta da Ulusal Karababa Zirve Tırmanışıyla devam etti. Nereye gittiğin kadar, kiminle gittiğindir önemli olan. PAKDOS’lu dostlarla her yola gidileceğini, Karababa yolculuğunda bir kez daha gördük.

PAKDOS, 6-7 Mayıs 2017 tarihinde, Denizli’nin dağlarını tanıtma amacı ile ulusal düzeyde “1. Karababa Zirve Tırmanışı Şenliğini” düzenledi.

Gidilecek yer kadar, gitmenin kendisi de önemlidir. Gitmemiz cumartesi günü; Türkiye’nin dört biryanından katılan dağcıların, Çınar Meydanı-Valilik arasındaki kortej yürüyüşü ile başladı.

Atatürk anıtını ziyaret ve İstiklal Marşı’nın okunmasından sonra, katılımcılar Ornaz Deresindeki kamp alanına gittiler.

Gitmek; zamanı, mekânı, yeniden yoğurmak, yeniden biçimlendirmektir. Ağaçların arasında, çimenlik alana kurulan çadırlar, Ornaz Vadisini daha da renklendirdi. Akşam yemeği, Denizli Büyükşehir Belediyesi’nin ikramıydı. Belediye bölgeye aynı zamanda seyyar tuvalette kurdu. Yemekten sonra, kamp ateşinin etrafında; Adnan Aşağıçay’ın bağlaması, Mevlit Özil’in ritim sazı,  Ece Duraman’ın gitarı, Meryem ve Devrim hanımın güzel şarkıları ile katılımcılar moral topladı.

Doğada, milyonlarca yıldızın altında, müzik eşliğinde, doğanın sesini ve kokusunu duyarak uyumak, bana o gece anlamlı geldi. Zaten insanın en önemli motivasyon kaynağı, yaşamındaki anlamlar değil mi?

Sabah rüzgârı ile saat 05:00’da başlayan Karababa yolculuğu; özgürlük duygusu, hafiflik, yeni ve farklı olana rastlayabilme heyecanı, sıradanlıklardan uzaklaşma, farklı rüzgârları keşfetme duygusunu yaşadığımız bir yolculuk oldu. 19 km’lik keşfetme yolculuğumuz; Ali Fuat Avcı ve Bülent Aydın’ın liderliğinde, Mustafa Dut ile Özlem Hız’ın artçılığında, Mustafa Etiman ile DAK ekibinin güvenlik önlemleri arasında, 65 kişi ile başladı. Osman Ünlü ile Barış Dokumacı doğadaki yolculuğumuzun her anını fotoğrafladılar.

  

Doğa yürüyüşü; insanın kendisi veya yol arkadaşları ile yarışması değildir. Aydın Kekikçiler grubundaki arkadaşlar, PAKDOS’un yürüyüş disiplinini çok beğendiler. Kuş sesleri arasında devam eden yolculuğumuz; yoğun iş yaşamı ve yoğun zihinsel faaliyetlerden sonra, kuş ve su seslerinin arasında sanki ‘bedensel denge kurma’ yolculuğuna dönüştü. Deredeki su sesi hepimize terapi gibi iyi geldi. Şelaleler ile birlikte bizde coştuk. Taşlı Yayladaki moladan sonra

, Dokuz Çam mevkiinde, çok dik yamaçta tırmanışa geçtik.

 

Yola çıkmak, zirveyi gözüne kestirmek aynı zamanda bir başkaldırıdır. Bizim dik tırmanışımız da adeta bir başkaldırı gibiydi. Ekip toplu olarak karlı bölgeyi geçip, 2308M’lik Karababa Zirvesine ulaştı. Zirvenin çok geniş bir görüş alanı var. Zirveden; Ödemiş Bozdağ, Sandras dağları, Akdağ, Çameli ve Isparta dağlarını keşfettik. Yolculuk aynı zaman da çevreni, dünyayı ve kendini keşfetme sürecidir. Keşfin arkasından, büyük Türk Bayrağı açılıp, katılımcılar flamaları ile toplu ve bireysel hatıra fotoğrafı çektirdi.

 

Çekimden sonra, dönüş yolculuğumuz başladı. Doğa yolculuğuna çıkmak başkaları ile tanışma olanağı bulmak, doğa ile baş başa kalmak insanda; sadelik, mütevazılık, hoş görü, sabır ve mizah duygusunu geliştirir. Yolculuk süresinde, Denizli dışından gelen arkadaşlarla tanışma olanağı bulduk.

Dönüş yolunda, 7 Şubat 1999 tarihinde çığ faciasında kaybettiğimiz, Mutlu Acar için kazanın olduğu yerde, saygı duruşu yaptık. Arkadaşımız Halil Dağdaş o günü; boğazı düğümlenerek anlattı. Şelale ziyaretimiz; fiziksel güç kazanma, ruhsal denge bulma, arınma ve yenilenme sürecine dönüştü.

 

Dönüşte Ersoy Köktaş’ın hazırlayıp ikram olarak sunduğu çorba, sıcak çay ve gülen yüzü tüm yorgunluğumuzu aldı. İkramları içerken şunu hatırladım: “Hayat bizlere tanrının sunduğu bir armağandır. Onu yaşayış ve değerlendirme şeklimiz ise, bizlerin tanrıya sunduğu bir armağandır.

 

Ali KOYUNCU

1 thought on “ULUSAL “KARABABA” DAĞCILIK ŞENLİĞİMİZ

  1. Sayın Ali Koyuncu; bu yazıyı okuduğumda o günün coşkusunu yeniden hatırladım. PAKDOS’un dostluk, kardeşlik, eşitlik ve disiplin ile ilgili değerlerini mükemmel cümlelerle yazıya aktarmışsınız. Kalemine sağlık…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir